قرعه در اصطلاح فقهی به معنای انجام کاری جهت معلوم شدن امر شرعی مشتبهی در صورت عدم دلیل قطعی یا
ظنی معتبر یا اصل عملی می باشد که در فقه امامیه کاربرد دارد .ازآنجایی که در آموزه های اسلامی هر نوع بن
بست وتحیری با راه کار و طرحی حل و فصل می شود قرعه از جمله طرح های فقه برای خروج ازانسداد می باشد.